واقعیت‌های محدودیت دانشجویان بین‌المللی کانادا - کسری بودجه ۵۰ میلیون دلاری در کالج موهاک

دانشجویان بینالمللی در کانادا مدتهاست که منبع درآمد ضروری برای مؤسسات آموزشی بودهاند، زیرا شهریه آنها اغلب پنج تا شش برابر بیشتر از دانشجویان داخلی است. با این حال، سیاستهای اخیر دولت با هدف محدود کردن تعداد دانشجویان بینالمللی برای محافظت از فرصتهای مسکن و آموزش برای ساکنان داخلی، منجر به عواقب غیرمنتظرهای برای مؤسسات آموزشی کانادا و اقتصادهای محلی شده است.

بحران مالی ناشی از کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی

طبق بیانیهای از استیو اورسینی، رئیس و مدیرعامل شورای دانشگاههای انتاریو، که در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۴ منتشر شد، تغییرات در سیاست ویزای دانشجویان بینالمللی کانادا باعث شده است که دانشگاههای انتاریو پیشبینی کنند که در سال تحصیلی ۲۰۲۴-۲۵ بیش از ۳۰۰ میلیون دلار ضرر خواهند کرد. اگر این روند ادامه یابد، ضررها میتواند در سال بعد از ۶۰۰ میلیون دلار فراتر رود و منجر به کسری بودجهای نزدیک به ۱ میلیارد دلار در طول دو سال شود. این امر میتواند عواقب جدی نه تنها برای دانشگاهها، بلکه برای اقتصاد و اشتغال محلی نیز داشته باشد.

برای مثال، کالج موهاک در انتاریو، که شهریه دانشجویان داخلی آن حدود ۲۷۰۸ دلار در سال است، از دانشجویان بینالمللی ۱۴۸۱۷ دلار شهریه میگیرد - یعنی پنج و نیم برابر اختلاف. به دلیل کاهش ثبتنام دانشجویان بینالمللی، کالج موهاک انتظار کسری ۵۰ میلیون دلاری در سال آینده را دارد و در حال بررسی اقدامات شدیدی مانند تعدیل نیرو است. با کاهش دانشجویان بینالمللی، درآمد رو به کاهش است و پوشش هزینههای عملیاتی را دشوار میکند. این وضعیت به بار سنگینی برای بسیاری از مؤسسات آموزشی در سراسر کانادا تبدیل میشود. با کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی، مؤسسات ممکن است مجبور به کاهش برنامهها، تعدیل کارکنان و کاهش کیفیت خدمات شوند.

اثر موجی کاهش دانشجویان بینالمللی

دانشجویان بینالمللی فراتر از شهریه دانشگاهها به اقتصاد کانادا کمک میکنند. آنها تأثیر مثبتی بر اقتصاد کانادا دارند و بازارهای کار و فعالیتهای اقتصادی را در صنایع مختلف تحریک میکنند. دانشجویان بینالمللی علاوه بر شهریه، برای هزینههای زندگی، غذا و مسکن نیز هزینه میکنند که به نوبه خود باعث رونق کسب و کارهای محلی میشود. در مناطقی که تعداد زیادی دانشجوی بینالمللی وجود دارد، اجاره آپارتمانها با توجه به جمعیت دانشجویان در نوسان است و مشاغل کوچک، از جمله مغازهها و رستورانها، به شدت به هزینههای آنها وابسته هستند. بنابراین، کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی به ناچار به اقتصاد محلی آسیب میرساند.

واکنش منفی به این سیاست

اگرچه هدف از محدود کردن دانشجویان بینالمللی افزایش فرصتها برای ساکنان کانادا بود، واقعیت این است که این سیاست عواقب منفی برای کاناداییها نیز داشته است. به دلیل کمبود بودجه، مؤسسات آموزشی مجبور به کاهش کارکنان خود شدهاند که به نوبه خود فرصتهای شغلی برای کاناداییها را کاهش میدهد. علاوه بر این، کاهش برنامهها و کاهش کیفیت آموزشی بر دانشجویان، از جمله کاناداییها، تأثیر میگذارد و کیفیت آموزش در کشور را کاهش میدهد. مزایایی که کاناداییها از محدود کردن دانشجویان بینالمللی انتظار داشتند، محدود است و در عوض، این سیاست تأثیرات منفی غیرمنتظرهای بر زندگی کاناداییها داشته است.

رویکردی جدید برای جذب دانشجویان بینالمللی

کانادا به جای محدود کردن دانشجویان بینالمللی، باید بر یافتن راههایی برای مشارکت مثبت آنها در اقتصاد و جامعه تمرکز کند. تقویت مقررات ویزای دانشجویی برای جلوگیری از سوءاستفاده یا گسترش مسکن در دانشگاه برای کاهش مشکلات مسکن میتواند راهحلهای موثری باشد. علاوه بر این، ایجاد برنامههایی که به دانشجویان بینالمللی اجازه میدهد پس از فارغالتحصیلی در کانادا بمانند و کار کنند، مشارکتهای اقتصادی بلندمدت آنها را تقویت میکند. این امر نه تنها به نفع جوامع محلی و اقتصاد خواهد بود، بلکه به جلوگیری از فرار مغزها از کانادا نیز کمک میکند.

نتیجهگیری: مسیری برای همزیستی بین دانشجویان بینالمللی و کاناداییها

دانشجویان بینالمللی نقش حیاتی در اقتصاد و سیستم آموزشی کانادا ایفا کردهاند و تأثیر اقتصادی محدود کردن تعداد آنها را نمیتوان نادیده گرفت. آنها فقط خارجی نیستند؛ آنها بخش جداییناپذیری از اقتصاد کانادا هستند و کمک به آنها برای ایجاد ارزش بیشتر در حین اقامت در کانادا در نهایت به نفع کل کشور خواهد بود.

سیاست دانشجویان بینالمللی کانادا باید از دیدگاه کوتاهمدت به رویکردی بلندمدت تغییر کند. اکنون زمان آن رسیده است که سیاستهای جدیدی را بررسی کنیم که به دانشجویان بینالمللی و کاناداییها اجازه میدهد در کنار هم پیشرفت کنند.